ပုဂၢိဳလ္ထုူးဆရာေတာ္ ရွင္ဥတၱမ

ပုဂၢိဳလ္ထုူးဆရာေတာ္ ရွင္ဥတၱမ သည္ ရခိုင္ျပည္နယ္ ၊ စစ္ေတြ ျမိဳ ့ ၊ ရူပ ရပ္ အဖ ဦးျမ ၊ အမိ ေဒၚ ေအာင္ေက်ာ္သူတို ့ မွ ၁၈၇၉ ခုနွစ္ ၊ ဒီဇင္ဘာ လ ၊ ၂၇ ရက္ တနဂၤေႏြ ေန ့ တြင္ ဖြားျမင္ ခဲ ့ သည္ ။ ေမြးခ်င္ သံုးဦး ျဖစ္ေသာ -

၁ ။ ေပၚထြန္းေအာင္

၂ ။ ေက်ာ္ထြန္းေအာင္

၃ ။ မအိမ္စိုး …….တို့ အနက္ အၾကီးဆံုး ေပၚထြန္းေအာင္ မွာေနာင္ အခါ ဦးဥတၱမ ျဖင္လာသည္ ။ ညီအကိုႏွစ္ဦး မွာ ၉ ႏွစ္ အရြယ္ႏွင္ ့ ၆ ႏွစ္ အရြယ္သို့ ေရာက္ ၾကေသာ အခါ အဂၤလိိပ္စာ သင္ၾကားလို ၍ မိဘ မ်ားအား ပူစာရာမရသျဖင္ ့ အိမ္မွထြက္ေျပး ခဲ့သည္ ။ ၁၅ ရက္ခန့္အၾကာတြင္ မွ သစ္ပင္တပင္ေအာက္ တြင္ ညီကို ႏွစ္ဦးအား မိဘ မ်ားမွ ျပန္ေတြ ့ခဲ ့ၾကသည္ ။

ထိုေနာက္မိဘ မ်ားမွ ကေလး နွစ္ေယာက္ ၏ ဆႏၵအား ျပည္ ့၀ ေစရန္အတြက္ စစ္ေတြ ျမိဳ ့ ရွိ အဂၤလိပ္ ၊ ျမန္မာ ႏွစ္ဘာသာ သင္ေသာေက်ာင္းသို ့ အပ္နွံ ခဲ့ ရ သည္ ။ ေက်ာင္းအပ္ႏွံ ရာတြင္ အၾကီး ျဖစ္သူေပၚထြန္းေအာင္ မွာ သူငယ္တန္း မွ စတက္ ရသည္ ကိုမေၾကနပ္ပဲဲ ေက်ာင္းအုပ္ ဆရာၾကီးအား သံုးတန္း မွ စတက္ ခြင္ ့ ျပဳ ပါရန္ ရဲ ၀ံ စြာျဖင္ ့ ေျပာေလ ရာ ဆရာၾကီး မွ သံုးတန္း တြင္သင္ၾကားေသာ အဂၤလိပ္ စာတို ့ ကို ဖတ္ ခိုင္းရာ တြင္ အထစ္အေငါ ့ မရွိဖတ္ ျပႏိုင္ခဲ့ သျဖင္ ့ ဆရာၾကီး မွ ႏွစိတန္း မွ စတက္ ခြင္ ့ ျပဳ ခဲ့ ရ သည္ ။ ( ေက်ာင္းမေန ရေသး ပဲဖတ္ ျပႏိုင္ ျခင္း မွာ အဂၤလိပ္ေက်ာငး္ တက္ ေသာ သူငယ္ ခ်င္း မ်ားထံ မွ ၾကိဳ တင္ သင္ ၾကားထားျခင္း ျဖစ္သည္ ဟုေနာင္ အခါ မွမိဘ မ်ားသိခဲ့ ရ သည္ ။ )

ေက်ာင္းတက္၍ ၂ ႏွစ္အၾကာ ၅ တန္းသို ့အေရာက္ တြင္ အတန္းတင္ စာ ေမး ပြဲ တြင္ အဂၤလိပ္လူမ်ိဳး ရခိုင္တိုင္း မင္းၾကီးကိုယ္တိုင္ ခ်ီးျမွင္ ့ေသာဒုတိယ ဆုရသည္ ကို ဆုယူျပီးျပီးျခင္းမွာ ပင္ ညီငယ္ အား စစ္ေတြကမ္းနားသို ့ေခၚသြားျပီး ဆိပ္ကမ္းအေရာက္တြင္ “ ‘ ဒီမွာငါ ့ညီ ဆုယူရင္ ပထမ ဆုက လြဲ ရင္ ဒုတိယ ၊ တတိယ ဆို ဘယ္ေတ ာ ့ မွ မယူဘူး “ ဟုဆိုကာ ရရွိခဲ ့ေသာဆုအား ခ်ိဳးဖဲ့ ဆုတ္ျဖဲ ပစ္ခဲ့ ေလ သည္ ။

ထိုနွစ္ မွာပင္ ၎ တို ့ ညီအကိုႏွစ္ ဦးအား မိဘမ်ား ထံ မွ ခရစ္ယန္ ဘုန္းေတာ္ၾကီး တပါး မွာ ေမြးစားခြင္ ့ေတာင္း ျပီး ကလကတၱား တြင္ ေက်ာင္း ထားမည္ ့ေၾကာင္း ေျပာဆိုလာရာတြင္ မိဘ မ်ားမွ ခြင္ မျပဳ ခဲ့ သျဖင္ ့ ႏိုင္ငံျခားတြင္ ပညာသင္ၾကားရ မည္ ့အခြင္ ့ေရးတို့ ဆံုးရွု ံး ခဲ့ရ သည္ ။ ၁၃ ႏွစ္သားအရြယ္တြင္ ေပၚထြန္းေအာင္ မွာ ႏိုင္ငံ ျခားတြင္ ပညာ သင္ ယူလို စိတ္ ျပင္းျပလာျပီ း ေငြ ရွိလွ်င္ ျဖစ္ ႏိုင္သည္ ဟု ယူဆကာ ဦးေလးေတာ္သူ ထံ ကူညီ လုပ္ကိုင္ရင္းေငြ စုခဲ ့သည္ ။ သို ့ေသာ္ ဆႏၵ ရွိသည္ ့အတိုင္း ျဖစ္မလာေသာအခါတြင္ မိဘ မ်ားထံ သို့ မျပန္ေတာ ့ ပဲ စစ္ေတြ ျမိဳ ့ရွိေရႊေစတီေက်ာင္း ဆရာေတာ္ ထံ သို ့ သြားေရာက္ ကာ ပရိယတိၱ စာေပ တို ့ သင္ၾကားေပးပါရန္ ေလွ်ာက္ ထားရာ ရဲရင္ ့တက္ၾကြေသာ စိတ္ဓါတ္ ကိုသေဘာၾက သျဖင္ ့ ဆရာေတာ္မွ ဖိုးသူေတာ္ အျဖစ္ ၀တ္ခြင္ ့ ျပဳ လိုက္ သည္ ။

ဖိုးသူေတာ္ အျဖစ္ နွင္ ့ ၂ ႏွစ္ ခန္ ့ ပရိယတိၱ စာေပတို ့သင္ၾကားျပီးေသာခါ အသက္ ၁၆ ႏွစ္ အရြယ္ တြင္ ညီ ငယ္ ကိုပါေခၚေဆာင္ ျပီး သာမေန ၀တ္ခဲ ့ၾကသည္ ။ ေပၚထြန္းေအာင္ မွ ရွင္ဥတၱမ ၊ ေက်ာ္ ထြန္းေအာင္ မွာ ရွင္ အရိယ ျဖစ္လာ သည္ ။ထို ့ ေနာက္ ရွင္ ဥတၱမ သည္ ပရိယတိၱ သင္ ၾကားရာတြင္ ထင္ ရွားေသာ ပခုကၠဴ သို ့ သြားေရာက္လိုေသာ ဆႏၵ ျပင္းျပလာသျဖင္ ့ လူ၀တ္လဲျပန္ကာ ဆရာေတာ္ ဦးဂႏၶမာႏႈင္ ့အတူ စစ္ေတြ ျမိဳ ့ မွ ထြက္ ခြာလာ ရာ ေတာင္ ငူ ျမိဳ ့ သို့ အေရာက္ တြင္ စာျပန္ပြဲ ႏွင္ ့ၾကံဳ ၾကိုက္ ေလ သျဖင္ ့ ၀င္ေ၇ာက္ ေျဖ ဆိုရာပထမ အဆင့္ရရွိခဲ ့ေလ သည္ ။

ပထမ ဆုရ သည္ အတြက္ လူသိ မ်ားလာျပီး ေတာင္ငူျမိဳ ့၊ ကၽြန္းကုန္း ရပ္ ရွိ ရွမ္းအမ်ိဳး သမီးတဦး မွ ဆရာေတာ္ ဦးဂႏၶမာ အား ေပၚထြန္းေအာင္ ကိုေမြးစား ခြင္ ့ျပဳပါရန္ ေလွ်ာက္ထားရာ ဆရာေတာ္ မွ ေပၚထြန္းေအာင္၏ သေဘာကို ေမးျမန္းေလ သည္ ။ ထိုအခါမိမိ အား ေမြးစာ လိုပါက ကာလကတၱား သို ့ ပညာ သင္ ေစလြတ္ ရမည္ ဟု ဆုိ ရာ ရွမ္းအမ်ိဳး သမီး မွ လဲ သေဘာတူသျဖင္ ့ ေခၚယူေမြးစား ျပီး ၁၇ ႏွစ္ အရြယ္တြင္ ႏိုင္ငံ ျခားသို့ပညာသင္ သြားရ ေလေတာ ့သည္ ။

၁၉ - ႏွစ္သား အရြယ္တြင္ ကာလကတၱား မွ ၁၀ တန္းေအာင္ ျမင္ ျပီး ျမန္မာျပည္ သို ့ ျပန္လာကာ သာမေဏ ျပန္၀တ္သည္ ။ ထို ့ေနာက္ ပခုကၠဴ သို ့ ၾကြေရာက္ ျပီ း ပရိယတိၱ စာေပ တို ့ကို သင္ ၾကားျပန္သည္ ။ အသက္ ၂၀ အရြယ္တြင္ စစ္ေတြ ျမိဳ ့ ဘံုေဘဘားမား ကိုယ္စား လွယ္ ျဖစ္ သူ ဦးထြန္းေအာင္ေက်ာ္ မွ ဒကာခံယူျပီး ရဟန္းေဘာင္ သို့ တက္ေရာက္ခဲ့ သည္ ။

ရဟန္း ျဖစ္ျပီး အခါတြင္ အႏိၵယသို ့ ဒုတိယ အၾကိမ္ ျပန္လည္ ၾကြ ခ်ီ ျပီး ေဒသႏၱရ ဗဟုသု တႏွင္ ့ သကၠတ ၊ ဘဂၤလီ ၊ နာဂလီ စေသာ ေရွးေဟာင္း စာေပ မ်ား ကို ့ အထူးလိုက္ စား ျပန္ သည္ ။ အႏိၵယ ျပည္ ၌ ရွိ စဥ္ အမ်ိဳးသား ေကာလိပ္ၾကီး တခုတြင္ ပါဠိ ႏွင္ ့ ဗုဒၶဘာသာ ပညာရပ္ မ်ားကို ပို့ခ် ေပးရေသာ “ ပါဠိ ပေရာ္ဖက္ဆာ “အျဖစ္ တာ၀န္ ယူခဲ့ ျပန္သည္ ။ ထိုကာလ အတြင္ း အႏိၵယ ျပည္သူတို ့ ၏ ၾကည္ ညိဳ ျခင္း ကို အထူးခံ ခဲ ့ရျပီး အိႏိၵယ ရွိ အေက်ာ္ အေမာ္ မ်ားႏွင္ ့ ယွဥ္ ျပိုင္ ျပီး ဟိႏၵဴမဟာ ဆမၼ အသင္းၾကီးတြင္ ဥကၠဌ ရာထူး ရခဲ ့ သည္ ။ အႏိၵယ တြင္ (၈) ႏွစ္ၾကာ ျပီးေနာက္ ျပင္သစ္ သို့ ပညာသင္ၾကားရန္ ထြက္ ခြာသြားျပန္သည္ ။ ပညာသင္ၾကားေန စဥ္ ( ၁၉၀၅ -ခုႏစ္ ) ၀န္းက်င္၌ ရုရုား ႏွင္ ့ ဂ်ပန္ စစ္ျဖစ္ ပြားရာတြင္ ႏုိင္ငံငယ္ေလး ျဖစ္ေသာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံ မွ အႏိုင္ ရရွိခဲ့ သျဖင္ ့သြားေရာက္ လိုေသာဆႏၵ ျဖစ္ေပၚလာျပန္သ ျဖင္ ့ရန္ကုန္သို ့ ျပန္လည္ ၾကြေရာက္ ခါ ၁၉၀၇ -ခုႏစ္ ၊ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ( ၄ ) ရက္ေန့တြင္ ရန္ကုန္မွ စကၤာပူ သို ့ ၾကြ ေလေတာ ့ သည္ ။ ေဖေဖာ္၀ါရီ လ ၁၈ ရက္ေန ့တြင္ စကၤာပူ မွတဆင္ ့ ဂ်ပန္သို ့ ၾကြေရာက္ေလ ရာ မတ္လ ၇- ရက္ေန ့တြင္ ဂ်ပန္ျပည္ ယိုကိုဟား ဆိပ္ကမ္းသို ့ ေရာက္ရွိခဲ့ ေလ သည္ ။ ဂ်ပန္ျပည္ ၌ ၅- ႏွစ္ၾကာမွ် ပရာ္ဖက္ဆာ အျဖစ္ ေနထိုင္ခဲ ့စဥ္ တရုတ္ျပည္ မွ တိမ္းေရွာင္လာေသာ ေဒါက္တာဆြန္ယက္ဆင္ႏွင္ ့ သိကၽြမ္းခဲ့ သလို တရုတ္ျပည္အတြက္လဲ အၾကံ ညဏ္ တို ့ ေပးႏုိင္ ခဲ့ သည္ ။

ထိုမွတဖန္ ျမန္မာျပည္ သို ့ ျပန္လည္ၾကြခ်ီ ရာတြင္ အင္ဒိုခ်ိဳင္းနား ရွိ ေဆ ဂံု ( ဟိုခ်ီမင္း ) ျမိဳ ့သိုအေရာက္တြင္ မင္ကြန္းမင္းသားၾကီး၏ ဖိတ္ၾကား ခ်က္ အရ ဆြမ္းစာၾကြေရာက္ ျပီး ျမန္မာ ျပည္ အေရးေဆြးေႏြး ခဲ့ ရာတြင္ ဆရာေတာ္ မွ အေရးမလွေၾကာင္းေျပာ ျပ သျဖင္ ့ မင္းသားၾကီးခမ်ာ မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ ေၾကာင့္ မ်က္ရည္ က် ခဲ့ ရွာ သည္ ။

၁၉၁၀ -ခုႏွစ္ေလာက္တြင္ ျမန္မာျပည္ သို့ ျပန္လည္ ေရာက္ ရွိလာေသာ အခါတြင္ ဘာသာစကားေပါင္း ( ၉ ) မ်ိဳး ခန္ တတ္ကၽြမ္းေသာ ဆရာေတာ္ အား ၀ိုင္အမ္ဘီေအ အသင္းသားမ်ားႏွင္ ့အတူ ျပည္သူမ်ားက ေလးစာၾကည္ညိဳၾကသည္ ။့ ထိုအခါတြင္ ဆရာေတာ္ မွာ ျပည္တြင္းသို ့ လွည့္ လွည္ ကာ ႏိုင္ငံေရးတရားတ္ို ့ စတင္ ေဟာေျပာစ ျပဳလာသည္ ။ ၁၉၁၂- ႏွစ္ တြင္ ႏွမ ျဖစ္သူ ေဒၚ အိမ္စိုး ႏွင့္ အတူ ျမန္မာလူငယ္ ( ၃၁ ) ေယာက္ အား ဂ်ပန္ ႏိုင္ငံ ပညာသင္ၾကားေစရန္ အတြက္ ထြက္ခြာလာခဲ ့ ျပန္ သည္ ။ ၁၉၁၉ -ခုႏွစ္တြင္ ဂ်ပန္မွ ျပန္ၾကြလာ ျပီး သူရိယ သတင္းစာတိုက္ တြင ္သီတင္းသံုးကာ သတင္းစာ မွေန၍ ႏိုင္ငံေရးေဆာင္းပါမ်ား ေရးသား ခဲ့ သည္ ။ ( ဒုတိယ ပိုင္း ကို ဆက္ လက္ အားေပး ပါ ရန္ ….)