အ၀တ္မပါ ဗလာကိုယ္တည္း ျဖင္ ့ တိုက္ပိတ္ ခံထားရေသာ ဦး၀ိစာရ သည္ ၁၂၈၉ ခု ကဆုန္ လဆန္း ၈ ရက္ ( ၈-၅-၁၉၂၇ ) တနဂၤေႏြေန ့မွ စတင္၍ ဒုတိယ အၾကိမ္ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပ ျပန္သည္ ။ ၃ -ရက ္ေျမာက္ေန ့တြင္ ေထာင္ပိုင္ၾကီး ကိုယ္တိုင္လာျပီး အစာစားရန္ အ၀တ္၀တ္ရန္ ၾကိမ္းေမာင္း ေျပာဆို သည္ ကို ဆရာေတာ္ မွေန၍ သကၤန္း မ၀တ္ရသ၍ အစာမစား ၊ အ၀တ္မ၀တ္ ဟု ျပန္လည္ေျပာဆိုခဲ့ သည္ ။ ရက္အတန္ၾကာ ေသာအခါ သကၤန္း ျပန္မ၀တ္ေစေသးပဲ ၊ အတင္းအဓမၼ ခ်ဳပ္ေနွာင္၍ ႏြားႏို ့ ၊ ၾကက္ဥ တို ့ ကို ႏွာေခါင္း မွ အတင္းသြင္းၾက သည္ ။ မေသတေသ ျဖစ္ေအာင္ တေန ့ ႏွစ္ၾကိမ္ သြင္းၾက သည္ ဟု ဆို၏ ။.ထို့ေနာက္တဖန္ စအိုေပါက္ မွေန၍လည္း ပိုက္သြင္းကာ ၀မ္းခ်ဴ ၾကျပန္သည္ ။
ဆရာေတာ္မွာ အစာမစားပဲ ေနလာရင္း ရက္ေပါင္းေလးဆယ္ ေက်ာ္လာေသာအခါ ဂုန္နီ ဖ်င္ ခင္း အိပ္.ယာေပၚတြင္ သတိေမ ့ တခ်က္ေလွ်ာ ့ တခ်က္ျဖင္ ့ ဘုန္းဘုန္း လဲေသာ အခါတြင္မွ ေထာင္ဆရာ၀န္မ်ားေရာက္လာကာ ေဆးရံုၾကီးသို ့ ပို ့ေဆာင္ခဲ့ ၾကသည္ ။ ေဆး၀ါးကုသျပီး အတန္ငယ ္ သက္သာ လာေသာ အခါ (၁၂၈၉-ခု နေတာ္လဆန္း ၇ -ရက္ ) ေန ့တြင္ တံတားေလး အရူးေထာင္သို ့ ပို ့ေဆာင္ ခဲ့ၾကျပန္သည္ ။ ေဆးရံုသို ့ေရာက္ေသာ အခါ (၇ ) ခန္ ့ၾကိဳးမ်ားျဖင္ ့ တုတ္ေႏွာင္ျပီး ရိုက္ႏွက ္ ျခင္း ၊ နား ၊ ႏွာေခါင္း မ်ားထဲသို ့ေရမ်ား ေလာင္းထဲ ့ျပီး ႏွိပ္စက္ၾကျပန္သည္ ။ ျပီးေနာက္တြင္ ဆရာေတာ္ အား ရူးသြပ္ေနေသာ သူမ်ားႏွင္ ့ အတူထားျပန္သျဖင္ ့ ရိုက္ႏွက္ကန္ေက်ာက္ ျခင္း ဆဲဆိုျခင္း မ်ားအျပင္ ဆရာေတာ္ ၏ ဖြားဖက္ေတာ္ ကိုပါ ဆြဲ ညွစ္ၾကသည္ အထိ ဒုကၡ အမ်ိဳးမ်ိဳး ေပးခဲ ့ၾကသည္ ။
ထိုသို့ ဒုကၡ အဖံုဖံုေပးျပီးမွ ဆရာေတာ္ ကို ေထာင္ထဲ သို ့ ျပန္ ပို ့ လိုက္ ၾကသည္ ။ ၁၂၈၉ -ခု နေတာ္လျပည္ ့တြင္ ဆရာေတာ္ ကို မထင္ မွတ္ပဲ အာဏာပိုင္မ်ားမွ သကၤန္း၀တ္ခြင္ ့ ျပန္ေပးလိုက္ သည္ ။ ဆရာေတာ္ လည္းသ႕ကၤန္းျပန္လည္ ၀တ္ ခြင္ ့ရသျဖင္ ့ အစားအေသာက္မ်ား တျဖည္းျဖည္း ျပန္လည္စားေသာက္ရာမွာ အားအင္မ်ား ျပန္လည္ ျပည္ ့ျဖိဳးစ ျပဳလာသည္ ။ မၾကာခင္မွာပဲ တပို ့တြဲလဆုတ္ ( ၁၀ ) ရက္ေန ့ တြင္ တဖန္သကၤန္း ကိုအတင္ခၽြတ္ျပန္ေလသည္ ။ ဆရာေတာ္ လဲ တတိယ အၾကိမ္ အစာငတ္ခံ ဆႏၵ ျပ ျပန္ေလသည္ ။
` အာဏာပိုင္မ်ားမွ ေထာင္တြင္းတိုက္ပြဲ ျပင္းထန္မွု ့ေၾကာင္ ့ ၁၂၈၉-ခု တေပါင္းလဆန္း ( ၆ )ရက္ေန့ နံနက္ ပိုင္းတြင္ သကၤန္းအားျပန္လည္ ေပး အပ္ျပီး ေန ့လည္ တစ္နာရီ အခ်ိန္တြင္ ကာလကတၱားသို ့ ထြက္မည္ ့သေဘၤာျဖင္ ့ အႏိၵယ ႏိုင္ငံ ေမဒနီေထာင္ သို့ ပို ့လိုက္ေလေတာ ့ သည္ ။ ထိုမွအဆင္ ့ဆင္ ့ လာလဗဂ်ားရား ရဲဌာန ၊ အလီပူရ ရဲဌာန ၊ ဘလိဂန္ဂ် ရဲဌာနမ်ားသို ့ ပိုေဆာင္ခဲ ့ၾကသည္ ။
ဆရာေတာ္အား ကလကၠတား ရဲဌာန မ်ားမွတဆင္ ့ (၁၈-၂-၁၉၂၉ ) ေန့တြင္ ရန္ကုန္ေထာင္ၾကီးသို ့ ျပန္ပို ့ ေပးခဲ ့ သည္ ။ ( ၂၈ -၂ -၁၉၂၉ )ေနတြင္ ့ဆရာေတာ္အားေထာင္မွ ျပန္လည္ လႊတ္ေပးခဲ့ ေလ သည္ ။ ဆရာေတာ္သည္ ေထာင္မွလြတ္ျပီး အျမိဳ ့ျမိဳ ့ အနယ္နယ္ သို ့ လွည္ ့လည္ ကာ ၀ံသာႏု တရားမ်ားေဟာျပန္ေလ သျဖင္ ့ ( ၆- ၄ -၁၉၂၉ ) ေန ့တြင္ ကာလကၠတားသို ့ သေဘၤာျဖင့္ ၾကြရန္ျပင္ဆင္ေနခိုက္ သံုးခြ နယ္ ၊ ဖရံုကန္ ရြာတရားပြဲတြင္ အစိုးရအား အၾကည္ ညိဳပ်က္ေစရန္ ေဟာေျပာခဲ့မွု့ေၾကာင္ ့ ပုဒ္မ ၁၂၄ ( က ) အရအဖမ္းခံရျပန္ေလသည္ ။ ေထာင္တြင္းေရာက္ျပန္ေလေသာအခါ ရဟန္းေတာ္တို့ ရသင္ ့ရထိုက္ေသာ အခြင္ ့အေရးမ်ား ေတာင္းဆို ရာ မရျပန္သျဖင္ ့ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပ ျပန္ေလသည္ ။
အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပေနေသာ ဆရာေတာ္ အား ဆႏၵျပ ၍ (၈၃) ရက္ေျမာက္ေန ့ ( ၂၈ - ၈ -၁၉၂၉ ) ေန ့တြင္ ဟံသာ၀တီ စက္ရွင္တရားသူၾကီးသည္ အားအင္ျပတ္လပ္ကာ ဗုန္းဗုန္း လဲေနေသာ ဆရာေတာ္ ေဘးနား တြင္ ပုဒ္မ ၁၂၄ ( က ) အရ ျပစ္မွု ့ထင္ရွားသည္ ဟုဆို ျပီး ေထာင္ဒါဏ္ တသက္တကၽြန္းႏွင္ ့ ၆ ႏွစ္ က်ခံေစရန္ စီရင္ခ်က္ ခ်ခဲ ့ သည္ ။ စီရင္ခ်က္ ခ်ျပီးသည္ ႏွင့္ တျပိဳင္နက္ သကၤန္းမ်ားကို ခၽြတ္ယူသြားျပီး ေထာင္သို့ပို ့ေဆာင္ခဲ့ ေလသည္ ။ ဆရာေတာ္မွာ လဲ ဆက္လက္၍ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပ ေနရာ ရက္ေပါင္း ( ၁၄၀ ) အေရာက္တြင္ တြံေတးဆရာေတာ္ ဦးေကတု ႏွင္ ့ အာလံဆရာေတာ္ ဦးလာဘ တို ့က အာဏာပိုင္ မ်ားထံမွ ခြင္ ့ေတာင္း၍ ဆရာေတာ္ ဦး၀ိစာရ ကို ၀င္ေရာက္ၾကည္ ့ ရွု ့ ရာ ၾကိဳးတိုက္ နံပါတ္ - ၅ ခုတင္တလံုး ေပၚတြင္ အ၀တ္အစားကင္းမဲ ့ေနျပီး ပိန္လွီျပားခ်ပ္ကာ အသက္ေငြ ့ေငြ ့သာ ရွိေတာ ့ေသာ ဆရာေတာ္ အား ဖူးျမင္ ရေလေသာအခါ ယူၾကံဳးမရ ျဖစ္ၾကေလ သည္ ။
ဆရာေတာ္ ႏွစ္ပါးသည္ နား နားသို ့တိုးကပ္ ျပီး “ တပည္ ့ေတာ္ တို ့လာေရာက္ဖူးေမွ်ာ္ပါသည္ ဘုရား “ ဟုဆိုရာတြင္ ပထမအၾကိမ္ တြင္ မၾကား ပဲ ဒုတိယ အၾကိမ္ ခပ္က်ယ္က်ယ္ေလွ်ာက္ထားေသာ အခါတြင္မွ ခ်ိဳင္ ့ခြက္ေနေသာ မ်က္လံုးမ်ားကို အားယူဖြင္ ့ လွစ္ရင္း ေလသံမွ်သာအသံျဖင္ ့ “ လိ္မ္…မာ…ရစ္…ၾက..ပါ…..” ဟု ဆရာေတာ္ ဦး၀ိစာရ၏ ေနာက္ဆံုးစကား ကို မိန္ ့ၾကား ေတာ္ မူခဲ့ ေလသည္ ။
ဆရာေတာ္ ဦး၀ိစာရ သည္ အစာငတ္ခံ ဆႏၵျပေနရာ ရက္ေပါင္း ၁၆၆ ရက္အၾကာ..-သကၠရာဇ္ ၁၂၉၁ ခု ၊ ေတာ္ သလင္း လဆုတ္ ၂ ရက္ေန ့ ( ၁၉ - ၉- ၁၉၂၉ ) ည ( ၈ ) နာရီ မိနစ္ ၂၀ အခ်ိန္တြင္ ရန္ကုန္ေထာင္ၾကီးအတြင္း သက္ေတာ္ ေလးဆယ္ ့တႏွစ္ အရြယ္တြင္ ခႏၵာခ်ဳပ္ျငိမ္း၍ ဘ၀ နတ္ထံ ပ်ံလြန္ေတာ္ မူေလ သည္ ။
မွတ္ခ်က္ ။ ။ ယခင္ က ေတာ္သလင္းလျပည္ ့ေက်ာ္ ( ၂ ) ရက္ေန ့ အား ဦး၀ိစာရ ေန ့ ဟု သတ္မွတ္ ဂုဏ္ျပဳ ခဲ ့ၾကပါသည္ ။ ဦး၀ိစာရ ၏ ျမန္မာျပန္ အဓိပါယ္ မွာ ( ၀ိ = အထူး ၊ စာရ = အက်င္ ့ ) အက်င္ ့ ထူးရွိသူ ဟု အဓိပါယ္ရပါသည္ ။
က်မ္းကိုး ။ ။ - ျမန္မာ ့စြယ္စံု က်မ္း အတြဲ - ၁၂
- အာဇာနည္ အရွင္ ဦး၀ိစာရ - ( သခင္ လြင္ ) -၁၉၇၁
- တခ်ိန္က ထင္ရွားခဲ ့ေသာ ပုဂၢဳိလ္ၾကီးမ်ား (ေရႊ ဥၾသ ) - ၁၉၈၆
· စာေရးသူ အမွာ ။ ။ ျမန္မာ ့ သမိုင္းတြင္ ရဲရဲေတာက္ တိုက္ပြဲ ၀င္ခဲ ့ေသာ ရဟန္း ၊ ျပည္သူ ၊ ေက်ာင္းသား ၊ အလုပ္သမား ၊ တိုင္းရင္းသား အာဇာနည္ ပုဂၢိဳလ္ အေပါင္းတို့ အား သမိုင္း စာမ်က္ႏွာမ်ား မွ ေပ်ာက္ကြယ ္ မသြားေစ ရန္ ရည္ရြယ္၍ တတ္ႏိုင္သမွ် ၾကိဳးစား ေဖာ္ထုထ္ သြားပါမည္ ။ ။
No comments:
Post a Comment