လူ ့ဘ၀ ထဲသို ့စတင္၀င္ေရာက္ခဲ့ ျပီးႏွစ္ေပါင္းႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ သံုးဆယ္နီးပါး့ အခ်ိန္တြင္ ထူးဆန္းေသာအသိအျမင္တခုကို က်ေနာ္ ရ ခဲ့ သည္ ။ ျဖတ္သန္းခဲ့ေသာ ငယ္ဘ၀ မ်ားတြင္လည္း ထိုအခ်က္ကို သတိမထားခဲ့ …။ ငယ္စဥ္အခါ က အရာရာ ကို ေမွ်ာ္လင့္ ခ်က္ေတြ အမ်ားၾကီးျဖစ္ခဲ့သည္…။ မျဖစ္ႏိုင္တာေတြလဲ လိုခ်င္ခဲ့သည္…။ မိမိကိုယ္ ကို လဲ အထင္ၾကီးမွု ့ ေတြ ရွိ ခဲ့ ၏ ။ အားငယ္စိတ္ေတြ လဲ ရွိခဲ့ဘူးသည္..။ မထင္ထားတာေတြ လဲ ျဖစ္ခဲ့ဘူးသည္…။ တေယာက္ထဲ အထီးက်န္ ရင္းနဲ့လဲ အခ်ိန္ေတာ္ေတာ္မ်ားကို လည္းျဖတ္သန္း ခဲ့ဘူးသည္ ။ အေပါင္းသင္း သူငယ္ခ်င္းမ်ားႏွင္ ့ လဲ အခ်ိန္မ်ား ကို ျဖဳန္တီးခဲ့ သည္ ။ မိဘ မ်ားက မခ်မ္းသာေသာ္ လည္း ကိုယ္ပိုင္လြတ္လပ္ခြင္ ့ ၊ ကိုယ္တိုင္ဆံုးျဖတ္ ခြင္ ့ မ်ား ေပးထား ခဲ့ သျဖင္ ့ စိတ္ မွ အမွန္တရား ဟုသတ္မွတ္ထားသည္တိ ု့ ကို လက္ေတ ြ ့ အေကာင္အထည္ ေဖာ္ ခဲ့သည္…။ မွန္တာရွိသလို မွားတာေတြလဲ တပံု တပင္ …။ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ မွန္ကန္သည္ ့ အခ်ိန္တြင္ ၀မ္းသာ မွု ့ မ်ားရွိခဲ့သလို ၊ မွားယြင္း ခဲ့သည္ အခါ မ်ိဳးတြင္ လည္း ျဖစ္ေပၚလာသည္ ျပသနာ ကို မိဘ မ်ားအကူညီ မယူ ပဲ ကိုယ္ ့အားကိုယ္ ကိုး ကာ ေျဖရွင္းခဲ့ရ သည္တို ့ လဲ မေရတြက္ ႏိုင္ ပါ ..။ ဒီလို နဲ ့တေန ့ က်ေနာ ့ ဘ၀ ကို ေျပာင္း လဲ ႏိုင္ခဲ့ေသာ အရာတို ့ သည္ က်ေနာ္ ႏွင္ ့ လက္တကမ္း အကြာ မ်က္စိေရွ ့ မွာ တင္ ျဖစ္လာ ခဲ့သည္ ။
ျပီးခဲ့ေသာ နွစ္ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳး မွာေပါ ့ ..ရန္ကုန္ျမိဳ ့ ရဲ ့ဆူးေလလမ္းမၾကီး ရွိ လူစည္ ကားရာ တေနရာ မွာ က်ေနာ္ေရာက္ ေနခဲ့တယ္ …။ ဟိုနားစုစု ဒီနားစုစု နွင္ ့ ရွိေနခဲ့ေသာ လူတခ်ိဳ ့ကတစံု တရာ ကို ေစာင္ ့စားေနသည့္ ပံုစံ မ်ိိဳး ျဖင္ ့ တေနရာ သို ့ လည္ တဆန္ ့ဆန္ ျဖင္ ့ ေမွ်ာ္ၾကည္ ့ ေနၾက သည္…။ လမ္းမၾကီးေလွ်ာက္ မွာ ရွိ ေ န သူ အေပါင္းမွာ ထို အမွုအရာ မ်ိဳး မ်ားျဖင္ ့ သာ ရွိေနၾကသျဖင့္ လမ္းေဘးလက္ဖက္ဆိုင္ က ညစ္ထပ္ထပ္ စားပြဲပု ေလး မွာ အက်အန ထိုင္ျပီး လက္ဖက္ရည္ တခြက္ ၊ ေဆးလိပ္တလိပ္ ကိုဖြာ ျပီး အပူပင္မရွိ စိတ္ထဲ ရွိရာ ေတာင္စဥ္ေရမရ အေတြးမ်ားႏွင္ ့ လြင္ ့ေမ်ာ ေနသူ ရယ္လို ့ က်ေနာ္ တေယာက္ ထဲ သာ ရွိသျဖင္ ့ လူေတြ ႏွင္ ့ နီးကပ္စြာ ရွိေနလွ်က္ ျဖင္ ့ အထီးက်န္မွု ့ကို စတင္ ခံစားလိုက္ ရ သည္…။ ဤသည္ မွာ အႏွစ္သံုးဆယ္ ကာလ အတြင္း ပထမဆံုး ၾကံဳခဲ့ရ သည္ စိတ္ခံစား မွု ့ အသစ္ ျဖစ္သည္ ။ ထိုအခိုက္အတန္ ့ေလး မွာ ပင္ထူးဆန္း ေသာအာရံု တခု ေပၚေပါက္ လာ ခဲ့ သည္..။ က်ေနာ့္ စိတ္၏ ျမန္ႏွုန္း တို ့ သည္ လက္ရွိအခ်ိန္ ထက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာေသာ အလွ်င္ႏွုန္းတို ့ ျဖင္ ့ ျဖတ္သန္းသြားသည္..။ ထိုအခ်ိန္ခဏေလးအတြင္းမွာ ပင္ ေရြ ့လွ်ားသြားလာေနၾကေသာ လူမ်ား ၊ ကားမ်ား ၊ ပ်ံသန္းေနေသာ ငွက္မ်ား ၊ လြင့္ ေမ်ာေနေသာမီးခိုးတန္းမ်ား ၊ သစ္ပင္တို ့ မွ သစ္ရြက္မ်ား ၊ ခပ္ဖြဲဖြဲ ေလးက်ေနေသာ မိုးေရစက္ မ်ားအားလံုးရပ္တန္ ့ကုန္ၾကသည္ ဟုထင္မွတ္မိသည္ ။
လမ္းေလွ်ာက္ေနေသာလူမ်ားသည္လဲ တခ်ိဳ ့ကေျခတဖက္လွမ္းလွ်က္ဆဲဆဲ ၊ တခ်ိဳ ့ ကားေပၚမွ ခုန္အဆင္း ေျမေပၚမက် မွီ အခ်ိန္တြင္းက်ေရာက္ေနေသာေၾကာင္ ့ ေလထဲ မွပင္ ရပ္တန့္ေန သည္ ။ မိန္းကေလးတခ်ိဳ ့ ၏ ဆံႏြယ္တို ့ သည္ လဲ ေလထု ထဲ မွာ ပင္ရပ္တန့္ လွ်က္မလွုပ္မယွက္ ရွိေနသည္ ။ ပ်ံသန္းေနေသာ ဌက္အခ်ိဳ ့ သည္ လည္း ေရာက္ရွိေသာေကာင္းကင္ထက္ မွာပင္ရပ္တန္ ့ေနသည္ ၊ စားေသာက္ဆိုင္မ်ား ၊ ကားမ်ားမွွ ထြက္ေပၚလာေသာ မီးခိုး တန္းမ်ားမွာလည္း သြယ္ကာ၀ိုက္ကာျဖင္ ့ ရပ္တန္ ့ေနသည္ ။ ေလတိုက္ျခင္း လဲ မရွိေတာ ့ သလို မိုးေရစက္တို ့ သည္လဲ ေျမျပင္ေပၚသို ့ က်ေရာက္ျခင္းမရွိပဲ လည္ပါတ္ေနေသာ အခ်ိန္စက္၀ိုင္း ဆိုသည္ မွာလဲရပ္တန္ ့ ခဲ့ေလ ျပီ..။ ထိုအခ်ိန္တြင္ အရာ၀တၱဳ မ်ား ၊ ေလတိုက္ျခင္း ၊ မိုးရြာ ျခင္းစေသာ လွုပ္ရွား မွု ့ ၊ တုန္ခါ မွု ့ တို ့ မရွိေတာ ့ေသာေၾကာင္ ့ အၾကားအာရံု ျဖစ္ေစေသာ အသံ ဆို သည္ မွာ လဲ မရွိေတာ ့ ေပ..၊ အရာရာတို ့ သည္ တိတ္ဆိတ္လို ့ ေနသည္ ။ အၾကားအာရံုဆိုသည္မွာမရွိေတာ ့…….
‘………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………’
အခ်ိန္မည္ မွ်ၾကာသြားသည္ မသိ ပထမ ဆံုး အျဖစ္ က်ေနာ ့ ရဲ ့ ႏွလံုး ခုန္သံ ကို တိုးတိုးေလး စ ၾကားလာရ သည္…။ ထိုေနာက္မွာေတာ ့ လူတစု တီးတိုး တစံုတခုကို သံျပိဳင္ရြတ္ဆိုေနသည္ အသံ မ်ိဳးအား ၀ိုးတ၀ါး ၾကား လာ ရ ေသာ္ လည္း ပီ ျပင္မွု ့ မရွိေသး…။ အရာရာ သည္လည္း ေနွးေကြးစြာ စတင္ လွုပ္ရွား လာၾကသည္ ။ မိုးေရစက္တို ့ တအိအိက်ဆင္းလာသည္ ။ လူႏွင္ ့အရာ ၀တၱဳ တို ့ သည္လည္း စတင္ လွုပ္ရွားစ ျပဳ လာသည္ ။ တစံုတတခု ကို ေလ တိုးသည္ အသံ တျဖတ္ျဖတ္ႏွင္ ့ အတူ မပီမျပင္ၾကား ေနရေသာ လူစကားသံ တို ့ သည္ လဲ ပီျပင္စြာ ၾကားလာရ သည္ ။ ထိုအသံ တို ့ သည္ ကား……
“လူ…အခ်င္းခ်င္း ..ႏွိပ္စက္ျခင္း …ကင္းရွင္းၾကပါေစ................”
“သတ္ျဖတ္လိုျခင္း…..အခ်င္းအခ်င္း ကင္းရွင္းၾကပါေစ…………”
“ တိ ု ့ ..ေမတၱာ စြမ္း…ကမာၻ လႊမ္း …ေအးခ်မ္းၾကပါေစ………..”
……………ဟူေသာ…ေမတၱာ ပို ့ လႊတ္ေနသည္ ့ အသံ မ်ား ျဖစ္ေနေပ သည္….။ ဘုရားရွင္ ၏ တရားဦး ဓမၼသံ ကဲ့ သိ့ု ပင္ စိတ္ႏွလံုး ၌ ျငိမ္းေအးျခင္း ကို ခံစား မိေလ သည္…။ အရာရာတို ့ သည္လည္း ပံုမွန္ နီးပါး ျပန္လည္ လွုပ္ရွားေနၾကေလျပီ….။ ေမွ်ာ္ ေနသူအေပါင္းတို ့ ၏ မ်က္ႏွာအမွုရာတို ့ သည္ လဲ ….ေမွ်ာ္လင္ ့ခ်က္တို ့ ျပည့္္၀ လာသည္ ့ အခါမ်ိဳးတြင္ ျဖစ္ေပၚလာ ေလ့ရွိ သည္ အျပံဳး တို့ ျဖင္ ့….ကိုယ္စီရွိၾကေလျပီ….။ က်ေနာ္သည္လဲ ထိုသူတို ့ ႏွင္ ့ အတူ အသံလာရာဖက္စီသို ့ လွမ္းေမွ်ာ္ ေနသည့္ သူတဦးျဖစ္ေနေလေတာ ့ သည္…။ ဤ အခ်ိန္တြင္ လမ္းမ ေပၚ ရွိျပည္သူ အားလံုးတို ့ ၏ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ သည္ တူညီ သြားသျဖင္ ့ က်ေနာ္ သည္လည္း အထီးက်န္ ေန ျခင္း မ်ိဳး မ ျဖစ္ ေတာ ့ ေပ ….အမ်ားႏွင္ ့အတူတေသြးထဲတသားထဲ ထပ္တူက်လွ်က္ ရွိျပီ ျဖစ္ေတာ ့ သည္….။ အသံမ်ား နီး လာ သည္ႏွင္ ့ အတူ ပထမ ဆံုးျမင္ ေတ ြ ့ လိုက္ရသည္ က သမၼတ ရုပ္ရွင္ရံု အနီးကုန္းတံတား လမ္းမၾကီး အလယ္မွ အထက္သို ့ တရိပ္ရိပ္ျမင္ ့တက္လာေနေသာ….သာသနာ ့ အလံ တိုင္အဖ်ား မွသည္ ေရွ ့ဆံုးမွ အလံကိုင္ သံဃာေတာ္မ်ား ၊ ေနာက္ဖက္ဆီမွ ေမတၱာပို ့တန္းစီၾကြခ်ီလာေသာ ေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ သံဃာေတာ္မ်ား ကို ဖူး ေတြ ့ လိုက္ ရေလေတာ ့ သည္…။ ထီးမပါ ၊ ဖိနပ္မပါ ျဖင္ ့လမ္းမထက္ မိမိတို ့အတြက္ ေမတၱာ တရားၾကီးမားစြာ ၾကိဳးစားေပးေနၾကေသာ အရွင္သူျမတ္တို ့ ပါလား….၊ တရားဓမၼ ကို လက္ကိုင္ထားေသာ္လည္း ျပည္သူ ငတ္ က မ်က္ရည္က်တတ္ေပသည္ …။ ေန ့စဥ္ရက္ဆက္လမ္းမ ထက္ မွာ မိုးရြာမေရွာင္ ေနပူမေရွာင္ ၾကြခ်ီရင္း တျမိဳ ့လံုး ေမတၱာသံ တို ့ ျဖင္ ့လႊမ္း ျခံဳေပးေနသည္ ကို မၾကည္ ့ရက္ ၊ မျမင္ ရက္ ၊ မၾကားရက္ သည္ က မိစာၦဒိဌိ စစ္အာဏာရွင္ လူတစု ျဖစ္သည္ ။ အကုသိုလ္ ကံ ျပည္ ့လွ်ံ ေနေသာ သူတို ့ သည္ တရားဓမၼ သံ ကိုမခံႏိုင္ျဖစ္ၾကရသည္…။ နည္းလမ္းေပါင္းစံုျဖင့္ တာဆီးပိတ္ပင္ၾကသည္ ။ အဆိပ္ရွိေသာေျမြ သည္ အဆိပ္ကိုအားကိုးသကဲ့ သို ့ အာဏာရွိေသာပုဂၢိဳလ္ တို ့သည္ လဲ အာဏာကို အားကိုးၾကကာ ထိုသူတို ့ လက္ေအာက္ရွိ ထားရာေန ၊ ေစရာသြား ၊ ေကၽြးတာယူ ၊ ခိုင္းတာလုပ္ ..ဆိုေသာအယူ၀ါဒ တို ့ သြတ္သြင္းျခင္းခံရေသာ..အသိဥာဏ္နည္းပါးသည္ ့ေအာက္ လက္ ငယ္ သားအေပါင္းတို ့ သည္ လည္း ..မိမိတို့ ကိုးကြယ္ေနသည္ ့ ျမတ္စြာ ဘုရားရွင္၏ မ်က္ႏွာေတာ္ ကိုမွွ မေထာက္ထား ပဲ …ဘုရားသားေတာ္ ရဟန္းသံဃာမ်ားကို ..စိတ္ရွိလက္ရွိ ..ဘီလူးသရဲ စီးေနသည္ ့ပမာ ရိုက္ႏွက္ သတ္ျဖတ္ ခဲ့ၾကေလသည္….။ ျမန္မာႏိုင္ငံ ၏ ဗုဒၶဘာသာ သမိုင္းတြင္ မင္းအာဏာ အမိန့္ေၾကာင္ ့ သံဃာ့ေသြးတို ့ ဘုရားေစတီ မ်ား ေျခေတာ္ရင္း ၌ ပင္ ေစြးေစြးနီ ခဲ့ ေလျပီ..။ ေရႊ၀ါေရာင္လႊမ္းေနေသာ သာသနာမွ သည္ ေသြးေရာင္လႊမ္းေသာသာသနာျဖစ္ခဲ့ေလျပီ……။ ထိုျမင္ကြင္အားလံုးတို ့သည္လဲ ေန ့စဥ္ရက္ဆက္ကို္ေတြ ့ၾကံဳ ခဲ့ရသည္ ။ တေနကုန္တေနခန္း မိုးလင္းမိုးခ်ဳပ္ သံဃာေတာ္တို ့ အား၀န္းရံ ျပီးအရွင္သူျမတ္တို ့ၾကြခ်ီ ရာ လမ္း တ ေလွ်ာက္မေမာႏိုင္မပမ္းႏိုင္ ေန ့ေတြကို ျပန္သတိရ မိသည္ ။ ေသနတ္သံမ်ား ၊ မီးခိုးလံုးမ်ားအၾကား သံဃာမ်ားႏွင့္ အတူအသက္လုျပီးေျပးလႊား ခဲ ့ရ ပံုေတြ ကို လဲ ေမ့မရ…။ ဒီအျခင္းအရာေတြ ဟာ က်ေနာ ့ ကို ေျပာင္း လဲ ႏိုင္ခဲ့ တယ္ ….။ ညအခ်ိန္အိမ္ျပန္ေရာက္ လို ့ အိပ္ယာ၀င္ခ်ိန္မွာ အေတြ းေတြ နဲ့ လံုးလည္ခ်ာလည္ လိုက္ေနတယ္…..။ အခု ခ်ိန္ ထိ အေျဖမရခဲ့တဲ့ ေမးခြန္း တခ်ိဳ ့ က သံဃာေတာ္ ေတြ ဟာ ျပည္သူေတြ ဆင္းရဲ က်ပ္ တည္းေနတာ ကို မၾကည္ ့ ရက္ မျမင္ရက္ လို ့ တတ္ႏိုင္တဲ့နည္းလမ္း ၊ ၀ိနည္းေတာ္ တို ့ႏွင့္ အညီ ေဆာင္ ရြက္ ေပး ခဲ့ ၾကေသာ္ လည္း ….၊ လူမိုက္လူမ္းကားေတြ က သံဃာေတာ္ မ်ားကိုရက္ရက္စက္စက္ သတ္ျဖတ္ေနသည္ အခ်ိန္အခါ မွာေတာ ့ ျပည္ သူ ေတြ က သံဃာေတာ္ ေတြ အား မည္ ့သည္ ့ အေၾကာင္းေၾကာင္ ့ အကာအကြယ္ ျပန္မေပးႏိုင္ရ တာ လဲ ….မိမိႏွင္ ့ မဆိုင္…သံဃာေတာ္ ေတြအသက္ခံရတာ ..ငါတို ့ ကို လာသတ္ ေနတာ မွ မဟုတ္တာ..ဆိုေသာ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာျပီးေရာ ဆို ျပီးေနေနၾကသည္ လား……
က်ေနာ္ကေတာ ့ ထို ကဲ့သိ့ု သေဘာ မထားႏိုင္ခဲ့သည့္ အတြက္ေၾကာင့္ လဲ စက္တင္ဘာ ေရႊ၀ါ ေရာင္ ေတာ္ လွန္ေရးၾကီးအျပီးတြင္ မိမိကိုယ္ကိုမိမိ ဆံုးျဖတ္ခ်က္ခ်ကာ စနစ္ဆိုးၾကီးေအာက္မွ လြတ ္ေျမာက္ ေအာင္ ၾကိဳး ပမ္း သူ တေယာက္ ၊ တနည္းအားျဖင္ ့ အာဏာရွင္စနစ္ကိုေတာ္လွန္မည္ ့ေတာ္ လွန္ ေရး သမား တေယာက္ အျဖစ္ ခံယူူ လိုက္သည္ ။ တဆက္တည္းမွာပင္ ႏိုင္ငံေရး သေဘာတရားတို ့ ကို လဲ သင္ယူသည္..။ ေတြး ေတာသည္ .။ အၾကမ္း မဖက္ပဲ ျပည္သူေတြေသြးေျမမက်ပဲ စနစ္ဆိုးေအာက္မွလြတ္ေျမာက္ႏိုင္မည္ ့ လမ္းကို အခ်ိန္ျပည္ ့ နီးပါး စဥ္း စား သည္…။ ထိုသို ့ မိမိကိုယ္ မိမိ ေျပာင္းလဲလိုက္သည္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ အခ်ိန္တိုင္းတြင္ အဓိပၸါယ္ရွိလာသည္ …။ အနာ ဂါတ္တြင္ ရည္မွန္းခ်က္ေတြရွိလာသည္ ။ ျပည္သူမ်ား ႏွင္ ့တေသြးထဲတသားထဲ ေနထိုင္ေနျပီ ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ လဲ အထီးက်န္ မွု ့ဆိုတာသည္လဲ မရွိေတာ ့ ၊ အမ်ားအၾကိဳး အတြက္ ေကာင္းမြန္ေသာ အလုပ္ကိုလုပ္ေနသည္ ့ အတြက္ လည္း ေသျခင္းတရား ေနာက္ကြယ္မွ ငရဲ ဆိုသည္ ကိုလဲ ေၾကာက္စရာမလိုေတာ ့…။ စိတ္ဓါတ္တို ့သည္လဲ ခိုင္မာစြာ ရပ္တည္ရင္းႏွင့္ ေရြ၀ါေရာင္ေတာ္လွန္ေရး မွသည္ အမိျမန္မာျပည္ လြတ္ေျမာက္ေရးဆီသို ့ တေရြ ့ေရြ့ စတင္ ေလွ်ာက္ လွမ္း ေနျပီ ျဖစ္ေသာ က်ေနာ္ ့ အား ကူညီခဲ့ ၊ ဆံုးမ ခဲ့ ၊ အားေပးခဲ့ သည္ ့ မိတ္ေဆြ သူငယ္ခ်င္း မ်ား ႏွင္ ့ အတူ တြဲ လက္ ညီစြာ ျဖင္ ့ တာ၀န္အခ်ိဳ ့ အား ေက်ပြန္စြာျဖင္ ့ ထမ္းရြက္ေနျပီး ၊ အခါအားေလွ်ာ္စြာ ျဖစ္ေပၚ လာခဲ့ေသာ လူမွု ့ေရး လုပ္ငန္းမ်ား တြင္လည္း တက္ၾကြစြာျဖင္ ့ ေဆာင္ရြက္ေနျပီျဖစ္ပါေၾကာင္း က်ေနာ္ ့ဘ၀ ရဲ့ အဓိပၸါယ္ရွိေသာ တႏွစ္တာမွတ္တမ္း အျဖစ္ေရးဖြဲ ့ လိုက္ရပါသည္ …..။
ရန္ကုန္သား
RSS Feed