သခင္ ဖိုးလွၾကီး ( ဒုတိယ ပိုင္း )

ဖိုးလွၾကီး သည္ တုန္လွုပ္ျခင္းကင္းမဲ ့ စြာ ျဖင္ ့ လက္ေ၀ွ ့ထိုးသတ္ရာ စည္း၀ိုင္းအတြင္း သို ့ ၀င္လာေသာေၾကာင္ ့ ၾကည္ ့ေနသူအားလံုး ပထမတြင္အံအား သင္ ့သြား ၾကျပီး ေနာက္ပိုင္းမွေတာ ့ အားလံုးနီးပါး ဖိုးလွၾကီး ကို လက္ခုပ္လက္၀ါးတီး၍ အားေပးၾကေလသည္ ။ အရာရွိျဖစ္သူမွာလဲ လက္ေအာက္ငယ္သား က စိန္ေခၚခံရသည္ ့ အတြက္ ေဒါသတၾကီးျဖစ္ကာ အတင္း၀င္ေရာက္ ထိုးသတ္ေလ ရာ ဖိုးလွၾကီးမွာ ယခင္ထဲက မုန္းတီးေနသူပီပီ အႏိုင္ထိုးသတ္ႏိုင္ခဲ ့ေလသည္ ။ သို ့ ေသာ္ စစ္ဗိုလ္ အားလက္ေ၀ွ ့ ထိုးသတ္ခဲ့ မွု ့ ေၾကာင္ ့ တည လံုး အခ်ဳပ္ ခံ ခဲ ့ရေလသည္ ။
ေနာက္ထပ္စိတ္၀င္စားဖြယ္ ျဖစ္ရပ္တခု မွာ ေရွ ့တန္း အျပန္ ေအာင္ပြဲခံ ရာ၌ အရာ ရ ွွိ
မ်ား ႏွင္ ့ သာမန္စစ္သား မ်ားအား ခြဲ ျခားမွု ့ ႏွင္ ့ ပါတ္သက္၍ ဖိုးလွၾကီး မေက်နပ္ရာ မွ စတင္ သည္ ။ ေအာင္ပြဲ ခံ ၍ စားၾကေသာက္ ၾကရာတြင္ အထက္ အရာရွိမ်ားမွာ ေကာင္းေပ့ ညႊန္ ့ေပ ့ ဆို သည္ ့ အရက္ေသစာ မ်ား ၊ ဆိတ္သား ၊ သိုးသား ၊ အမဲ စသည္ ့အေၾကာ္ ၊ အေလွာ္ တို့ ျဖင္ ့ အရွိမ်ားၾကီး သီးသန္ ့ ခြဲ ကာစား ေသာက္ ၾကေလ သည္ ။ သာမာန္ စစ္သည္ တို့ မွာ မွု သင္ ့ တင္ ့ ရံု မွ်ျဖင္ ့ သာ စားေသာက္ၾကရ သည္ ။ ထိုသည္ ကို ဖိုးလွၾကီး မွာ မေက်နပ္ေခ် ။ မိမိ တို့ စစ္သားမ်ားမွာ ေရွ့့တန္းစစ္မ်က္ ႏွာ ျပင္ တြင္ ေရွ ့ ဆံုးမွ ေသခံ တိုက္ခဲ့ ၾကရ ျပီး ေအာင္ ပြဲ ခံရာတြင္ ဤ သို ့ ခြဲျခားဆက္ဆံ ရန္မသင္ ့ ဟု ယူဆ သည္ ။ ထို ့ယူဆခ်က္ေၾကာင္ ့ သာမန္စစ္သား ငယ္မ်ားဖက္ မွ မခံ မရပ္ႏိုင္ ျဖစ္ ကာ အတူတကြ စားေသာက္ေနၾကရင္း စားပြဲေပၚသိုူ ့ ခုန္တက္ ကာ “ အရွိေတြ မတရားဘူး တိုက္ ပြဲ တိုက္ ခဲ့ ၾကတုန္းက ငါတို ့ က ေရွ့ က ေနအေသခံ ျပီးတိုက္ ခဲ ့ၾက တယ္ ၊ အခုေအာင္ ပြဲ ခံေတာ ့ သူတို ့ က ေကာင္းေပ ့ ညႊန္ ့ေပ ့ ဆို တဲ့ အစားအေသာက္ ေတြ နဲ့ သီး သန္ ့ ခြဲ ျခားျပီးစားေသာက္ ၾက တယ္ …ဒါကိုလက္ မခံႏိုင္ ဘူးသူတို ့ နဲ့ အတူအရက္သြားေသာက္ မယ္ …သတၱိရွိတဲ့ သူထြက္ ခဲ့ ၾက …” ဟု ဆိုေသာအခါ ဘ၀တူေတြ ထဲ မွ ကုလားစစ္သား သံုးေယာက္ ထြက္လာေလသည္ ..။ ထိုသံုးေယာက္ ႏွင္ ့ ပင္ အဂၤလိပ္ အရာ၇ွိမ်ားစားေသာက္ ေနၾကေသာ ရြက္ ျဖင္ တဲၾကီးတြင္း သို ့ ခပ္တည္တည္ ျဖင္ ့ ၀င္ သြားကာ အရက္ ခြက္ ႏွင္ ့ အစားေသာက္ မ်ားကို ယူငင္စား ေသာက္ ၾကေလသည္ ။
အရာရွိမ်ား မွာပထမ တြင္အံအားသင္ ့ ေနၾက ျပီး ၊ ေနာက္ ပိုင္းတြင္ ဆဲ ဆို ကာေမာင္းထုတ္ ေလသည္ ။ ဖိုးလွၾကီး မွာ ျငိမ္ခံမေနပဲ “ တိုက္ပြဲတိုက္ ခဲ ့ၾကတာျခင္းအတူတူ ဒီလို ခြဲ ျခားဆက္ ဆံလို ့ လယ္ ရ မဲ ဟု ဆိုကာ စားပြဲ အား ဆြဲ လွန္ပစ္လိုက္ ေလ သည္ ။ ေနာက္ဆံုးမေတာ ့ ထံုးစံအတိုင္း အခ်ဳပ္တြင္းသို့ ေရာက္ ရွိခဲ့ ေလ သည္ ။
ဖိုးလွၾကီးသည္ မက္ဆုိပိုေတးမီးယား စစ္ေျမျပင္တြင္ သံုးႏွစ္ ခန့္ အမွု ့ ထမ္းကာ ျမန္မာျပည္ သို ့ ျပန္လာရာ တြင္ စစ္ျပန္မ်ားကို အစိုးရ မွေန၍ စည္းရုးေရးအေန ျဖင္ ့ ေျမယာမ်ား ကို အခမဲ့ ေပးေလ သည္ ။ ထိုအခါ ဖိုးလွၾကီးမွာ ျမန္မာ ့ ေျမယာကို ျမန္မာ ပိုင္ သည္ သူတို ့ ေပး မွ ရ သည္ မဟုတ္ဟု ယူဆ ကာ ေျမယာကြက္ ကို လက္မခံ ပဲ ရိုးရိုး ေရနံေျမ အလုပ္ၾကမ္း သမားဘ၀ ကို ၀င္ေရာက္လုပ္ကိုင္ ေလေတာ ့ သည္ ။ ထိုအခါ ျမန္မာ ့ အလုပ္သမားထု မွာ အရာရွိမ်ားက အပန္းေျဖရိပ္သာ ၊ ကား ႏွင္ ့ အိမ္အေကာင္းစား မ်ား ႏွင္ ့ ေနၾကေသာ္ လဲ ေအာက္ ေျခ အလုပ္သမားမ်ားမွာ မိမိတို ့ ေနပူက်ဲက်ဲ တြင္ တူးေဖာ္ ခဲ ့ေသာ္ ေရနံ မ်ားကို ညအခ်ိန္ မီးခြက္ ထြန္းရန္အတြက္ ပင္ လံုေလာက္ စြာ မရ သည္ ကို ရင္နင့္စြာ ျမင္ေတြ ့ရ ျပန္ေလသည္ ။ ဖိုးလွၾကီးမွာ အလုပ္သမားမ်ား၏ နင္းျပားဘ၀ ကို ကယ္တင္ရန္ဆံုးျဖတ္ကာ ေအာက္ေျခ မွ အလုပ္သမားမ်ားဘ၀ ကို လဲ ေလ ့လာ ၏ ။ အစိုးရ ၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး စနစ္ ကို လဲ ေလ ့ လာ ကာ အေျခေန အရပ္ရပ္ ကို သံုးသပ္ ျပီး ေတာ္လွန္ရန္ဆံုးျဖတ္ကာ အလုပ္သမားထု မ်က္စိပြင္ ့ ေစရန္ ၊ သတၱိ ရွိေစရန္ ၊ ေသြးစည္းၾကေစရန္အတြက္ ၾကိဳးစားေလေတာ ့ သည္ ။
ဤသို ့ ျဖင္ ့ ၁၉၃၈ ခု ႏွစ္ တြင္ တႏွစ္လွ်င္ လုပ္ခ မပ်က္ ခြင္ ့ ရက္ ၃၀ ေပးရန္ ႏွင္ ့ လိုအပ္ေသာေတာင္းဆိုခ်က္ ( ၁၂ ) ခ်က္ ကို ေတာင္းဆိုၾကသည္ ကို အလုပ္ရွင္မ်ား မွ မလိုက္ ေလွ်ာ သျဖင္ ့ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္ ၊ ဇန္န၀ါရီလ ၊ ၈ ရက္ ေန့ ( ၁၂၉၉ ခု ႏွစ္ ၊ ျပာသိုလဆန္း ၈ ရက္ ) တြင္ ေရနံေျမသပိတ္ၾကီး ကိုစတင္ ေမွာက္ၾကေလေတာ ့ သည္ ။ လုပ္ငန္းမ်ားေဆာင္ရြက္ရန္အတြက္ သခင္ေလးေမာင္ ၊ သခင္ ျမ ၊ သခင္သင္ ၊ သခင္ တင္ ၊ သခင္ေအာင္ေဖ ၊ သခင္ခ ၊ သခင္ဘတင္ ၊ ဦးဘလွိုင္ ႏွင္ ့ သခင္ ဖိုးလွၾကီးတို ့ အားေရြး ခ်ယ္လိုက္ ၾက သည္ ။ ထို ့ ေနာက္ သခင္ ဖိုးလွၾကီးသည္ သပိတ္တပ္ ကို ရ န္ကုန္ သို ့ ခ်ီ ီတက္ ရ န္အတြက္ ဦးေဆာင္ ခဲ့ ေလေတာ ့ သည္ ။
( တတိယ ပိုင္း သပိတ္တိုက္ပဲြမ်ားကို ဆက္လက္ ဖတ္ရွု ့ ၾက ပါ ရန္……)